Achtergrond

Vanaf de tweede wereldoorlog en de strijd in/om Nederlands-Indië bevinden Nederlandse militairen zich niet alleen op het krijgstoneel om Nederland, het koninkrijk zelf, te verdedigen, maar zetten zij hun expertise ook in om stabiliteit terug te brengen in ontwrichte samenlevingen. Een taak die dikwijls ver van huis vervuld wordt. Zowel burgers als militairen ondervinden hiervan beiden de gevolgen.

Want, eenmaal terug van zo’n inzet, worden teruggekeerde militairen = veteranen vaak geconfronteerd met een maatschappij die niet zo stilstaat bij wat er op afstand gebeurt, niet bereid lijkt in te zien dat een dergelijke inzet meer is dan ‘gewoon je werk doen’, een ‘baantje’ als elk ander…. ‘Men’ zegt vaak: “ bij het soldaat zijn horen bepaalde risico’s, daar heb je voor gekozen” en ‘men’ vergeet dat de militair (m/v) daarnaast ook gewoon een mens is, die vaak in gevaarlijke dan wel tenminste dreigende omstandigheden aan complexe situaties het hoofd moeten bieden. De effecten op het moment zelf en ‘later’, worden door ‘de samenleving’ nogal eens onderschat.